Władysław Konefka urodził się 8 stycznia 1892 roku w Starzynie. Ukończył tylko cztery klasy Szkoły Podstawowej. Wieś i najbliższy rejon znajdował się pod zaborem pruskim i dlatego w szkole edukacja była prowadzona tylko w języku niemieckim. Języka polskiego uczył się jedynie w domu rodzicielskim. Rodzice pomagali mu w zdobyciu zawodu rzemieślniczego i obdarowali domkiem ze skrawkiem ziemi. Rodzicami Władysława byli: Augustyn i Makryna Konefka. Ojciec pochodził ze Sławoszyna, matka ze Zdrady. Zostali pochowani na cmentarzu w Starzynie. Władysław miał pięć sióstr i brata: Anastazję, Agnieszkę, Marię, Annę, Teklę i Feliksa. Na Władysława mówiono „Bolek”. Ożenił się z Gertrudą z Radziejewską. Mieli trójkę dzieci: Urszulkę, zmarłą w wieku 10 miesięcy, Szczepana, który zginął w czasie II wojny światowej oraz syna Henryka. Henryk był lekarzem ginekologiem. Zmarł w 1983 roku, został pochowany na cmentarzu w Starzynie. Spoczywa obok swoich dziadków: Augustyna i Makryny Konefka.

Władysław Konefka znał ciężkie życie ubogich chłopów i robotników wiejskich. Z tego powodu brał czynny udział w życiu społecznym i od 1926 roku należał do postępowych organizacji społecznych przygotowujących manifestacje narodowe i społeczne. W okresie reformy rolnej był propagatorem parcelacji latyfundiów niemieckich. Jako wieloletni sołtys, od chwili zorganizowania za tym terenie Polskiego Związku Zachodniego był przewodniczącym koła w Starzynie i okolic.

Konefka był inicjatorem i organizatorem budowy siedmioklasowej Szkoły Powszechnej w Starzynie. Zbierał fundusze, jeździł do wojewódzkich władz administracyjnych w Toruniu, zachęcał i organizował miejscowych chłopów do prac przy jej budowie. Dzięki tym wysiłkom już w 1936 roku nastąpiło uroczyste otwarcie siedmioklasowej szkoły z trzema trzypokojowymi mieszkaniami dla nauczycieli. Po jej otwarciu był czynnym radnym szkoły i powiatowego wydziału oświaty, a także przez szereg lat – radnym Sejmiku Powiatowego. Gdy zbliżała się II wojna światowa w 1939 roku, zorganizował miejscowy Komitet Obrony Narodowej, zbierając fundusze na uzbrojenie. Na jednym z zebrań powiatowego Komitetu Obrony Narodowej zażądał usunięcia Niemców z tej organizacji.

Z ustnych oświadczeń niektórych Niemców wynikało, że już w sierpniu 1939 roku organizacje niemieckie, działające w Polsce, wydały wyrok śmierci na Władysława Konefkę. Miał okazję wyjazdu z Polski centralnej, gdzie mógł się ukryć, lecz pozostał uważając, że jego miejsce jest tam, gdzie się urodził, żył i pracował. Po wkroczeniu wojsk hitlerowskich Konefka zatarł wszystkie ślady działalności społecznej i ukrył spisy członków Polskie Związku Zachodniego. Dzięki temu nikt z jego najbliższego otoczenia nie został aresztowany. Całą odpowiedzialność wziął przed Niemcami na siebie. 15 września 1939 roku Władysław Konefka został aresztowany i przewieziony do więzienia w Wejherowie.

Ostatnim dniem jego życia był 16 listopada 1939 roku. W tym dniu bezpośrednio po apelu wieczornym, został odwieziony do lasów piaśnickich i zamordowany. Dzień 3 września 1967 roku stał się historycznym dniem dla mieszkańców Starzyna. W tym dniu, w pięknie udekorowanej Szkole Podstawowej, zebrali się mieszkańcy wsi i okolic, by być świadkami historycznego wydarzenia. Dzięki staraniom miejscowych władz Szkoła Podstawowa w Starzynie otrzymała imię Władysława Konefki. Wspierając tę inicjatywę, mieszkańcy wsi ufundowali z okazji 28 rocznicy wybuch II wojny światowej tablicę pamiątkową. Wmurowano ją w zewnętrznej ścianie szkoły.

• urodził się 8 stycznia 1892 roku w Starzynie
• należał do postępowych organizacji społecznych
• był wieloletnim sołtysem w swojej rodzinnej wsi
• pełnił funkcję przewodniczącego Koła Polskiego Związku Zachodniego w Starzynie
• z jego inicjatywy zbudowano siedmioklasową Szkołę Powszechną w Starzynie, którą uroczyście otwarto w 1936 roku
• był czynnym radnym szkoły i powiatowego wydziału oświaty
• przez szereg lat pełnił funkcję radnego Sejmiku Powiatowego
• bezpośrednio przed wybuchem II wojny światowej zorganizował miejscowy Komitet Obrony Narodowej
• już w sierpniu 1939 roku organizacje niemieckie, działające w Polsce wydały na niego wyrok śmierci
• Władysław Konefka mógł wyjechać do Polski centralnej, ale wolał pozostać w swojej rodzinnej wsi
• po wkroczeniu wojsk niemieckich zatarł wszelkie ślady działalności i ukrył spisy członków Polskiego Związku Zachodniego
• 15 września 1939 roku Konefka został aresztowany i przewieziony do więzienia w Wejherowie
• został zamordowany w Piaśnicy 16 listopada 1939 roku